dosya
71
olarak tanımlamıştır. X ve Y kuşağının farklılaşan tercih ve iş yapış
biçimleri aşağıdaki alanlarda öne çıkmaktadır.
Dijital yaşam:
X kuşağı güne “Günaydın”la, Y kuşağı Instagram ve
Facebook’la başlar. Y kuşağı için kendi
gönderilerine yapılan yorumlar ve ne kadar beğeni aldıkları sosyal
statülerini etkileyecek düzeyde önemlidir. Herkesin fikirlerini
özgürce ifade ettiği sosyal medyada edindikleri dijital kimlik,
iş ilişkilerini de yönlendirir. Bu durum, hiyerarşik olmayan bir
çalışma ortamını tercih etmelerine sebep olur.
Öğrenme odağı:
X kuşağı kendini adadığında, çilekeş bir
öğrenmeyi de hayata taşıyabilir. Oysaki, Y kuşağı öğrenmede
haz duygusunu yaşamak ister ve dalgalanmayı sever. Bu
dalgalanmayı sağlayan çeşitliliktir; çünkü sinir
hücrelerinden oluşan gri cevheri farklı uyaranlara
hayrandır. Onlara bilgiyi 12 dakika verip
2 dakika hikâye anlatmak, 3 dakika ne
öğrendiklerini sorup tartıştırmak, 2
dakika webde konuyu araştırmalarını
istemek, 2 dakika müzik dinletmek, 2
dakika canlandırma yaptırmak, kendi
görüşlerini kameraya alıp Youtube’a
yüklemelerini istemek, sonra
da diğer sosyal medya
araçlarının üzerinden
paylaşmalarını
beklemek,
öğrenme
tasarımlarının olağan akışına dönüşmüştür. Bu sebeple iş
hayatında Y kuşağı, kurum entelektüel sermayesinden kolayca
yararlanabilmek ister. Hemmentorluk alarak öğrenebileceği hem
de ters mentorlukla bildiklerini öğretebileceği bir kurumda yer
almayı tercih eder.
Özerklik:
Y kuşağı, iş yaşam dengesine önem verir; hobisiz hayatı
sevmez. X kuşağı, başkalarının hikâyelerini okurken, Y kuşağı
kendi hikâyelerini anlatır. Halbuki darbelerin yarattığı Türkiye’deki
X kuşağı, alfabemizde bulunmayan bir harf gibi hayatta da
yoktur. Aile kararları ve toplumsal çekişmelerin arasında
kalmış, “ben bu hayattan ne istiyordum” sorusunu sorabilse de,
“istediğimi bulamadıklarım” hanesi kalabalıklaşmıştır. Ailesinin
istekleri X kuşağına dikte edilmiştir, Y kuşağı ise, proje çocuklar
olarak yetiştirilmiş ve onlara “ne istedikleri” sorulmuştur.
Spor faaliyetlerinden sosyal faaliyetlere kadar hayatta her şeyi
denemelerini isteyen anne ve babaları, Y kuşağı için kendilerini
adeta feda etmiştir. Çok deneyimledikleri için çok soru soran bu
gençlerin aksine, X kuşağı isteneni yapar. Y kuşağı, genelleştirerek
değil kişiselleştirerek ve özelleştirilerek yönetilmek ister.
Disiplin ve kararlılık:
Proje çocuklar başarısız oldukları
konudan çabuk vazgeçer. Öncelikli gelişim alanları istikrar ve
disiplin gerektiren zaman yönetimi, öncelik belirleme, not alma
ve program yapmadır. Bu sebeple Y kuşağı için, özellikle bu
konularda yapıcı geribildirim almak hayat başarılarını etkileyecek
düzeyde önem taşır. Buna karşın, X kuşağı fanatik disiplini sever
ve mücadele gerektiren koşulları yaşamına anlam katan, zorlayıcı
hedefler olarak görür.
Sonuç olarak, kuşakları kendi ülkemizin sosyal ve ekonomik
değişimi içinde ele almamız gerekir. Zira ihraç edilen kavramların
içi bir başka kültürde aynı anlamla doldurulamaz. Y kuşağının
aydınlık yüzlü gençlerinin bireysellikleri güvenli bir dünyada
yaşama özlemlerini yüceltecek, iyimserlikleri barışa çağrı
yapacak, işlerini hobileri, hobilerini işleri gibi içselleştirmelerinde
neşeleri motivasyon sağlayacak, özgürlük beklentileri özerk
bireylerin oluşmasında yol gösterici olacaktır. Bu gençler,
değerleriyle inovatif özelliklerini birleştirerek dünyayı refaha
taşıyan toplumsal sıçramalarda yol alacaktır. Bu kuşağın beklenti
olarak tanımladığı “etiği olan iş yaşamı ve sosyal adaleti olan
ilişki” modeli gerçekleşirse, tüm kuşaklar aradıkları pek çok şeyi
bulabilecektir.
